Jacek Kaczmarski - Świadkowie

Текст песни

Mamasza! Mnie siemnadcat liet, a ja uże liejtnant. Zdies wsio w poriadkie —
polskich my unicztożim banditow. Tagda ja napiszu pismo i wsio skażu ja wam,
siejczas nie chwatajet sił i spit moj major Szachnitow. Atcu skażi szto u
mienia jest dla niewo padarok — pidżak s anglijskoj plietuszkoj popał mnie
prosta darom
Wejdźmy głębiej w wodę kochani
Dosyć tego brodzenia przy brzegu
Ochłodziliśmy już po kolana
Nasze nogi zmęczone po biegu
Wejdźmy w wodę po pas i po szyję
Płyńmy naprzód nad czarną głębinę
Tam odległość brzeg oczom zakryje
I zeschniętą przełkniemy tam ślinę
Potem każdy się z wolna zanurzy
Niech się fale nad głową przetoczą
W uszach brzmieć będzie cisza po burzy
Dno otwartym ukaże się oczom
Tak zawisnąć nad ziemią choć na niej
Bez rybiego popłochu pośpiechu
I zapomnieć zapomnieć kochani
Że musimy zaczerpnąć oddechu